| مطالعه و بررسی سیر تاریخی اندازه گیری جرم اتمی عناصر |
| کد مقاله : 1095-CHEMCONF6 (R2) |
| نویسندگان |
|
علیرضا کرمی گزافی *، مریم ن جف‌پور اوندری 1گروه شیمی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران |
| چکیده مقاله |
| هدف این پژوهش مطالعه‌ی سیر تاریخی اندازه‌گیری و محاسبه جرم اتمی عناصر می‌باشد. این پژوهش توصیفی، مروری، تاریخی و کتابخانه‌ای است. پروست در نشان داد نسبت بین عناصر سازنده یک ترکیب همواره ثابت و معین است. دالتون در 1805 جرم اتمی هیدروژن را واحد فرض کرد و با استفاده از این اصل، جرم اتمی عناصر مختلف را بر اساس تجزیه عنصری ترکیب هیدرید آن عنصر اندازه‌گیری کرد. در ۱۸۱۴، وولستن پیشنهاد کرد به‌جای وزن اتمی از وزن‌های هم ارزها استفاده شود. در ۱۸۱۱ آووگادرو نشان داد که اکسیژن، نیتروژن و هیدروژن از ذرات دو اتمی تشکیل شده‌اند و فرمول های دالتون را تصحیح کرد و به جرم درست آب و نیترواکسید و آمونیاک نزدیک شد. در ۱۸۱۹ دولن و پتی دریافت حاصل‌ضرب گرمای ویژه در جرم اتمی تعدادی عنصر در حالت بلور برابر با مقدار ثابت است. دوما در ۱۸۲۶ با استفاده از اندازه‌گیری تجربی چگالی بخارمواد، راهی برای تعیین وزن اتمی پیدا کرد. برزیلیوس در 1829 با تغییر مبنا از هیدروژن به اکسیژن جرم اتمی اکسیژن را ۱۰۰ فرض کرد و با استفاده از اصل سادگی دالتون، قانون دولن و پتی، جرم اتمی چندین بلور فلزی را محاسبه کرد. کانیتزارو در کنگره ۱۸۶۰ جامعه شیمی را متقاعد کرد که فرمول آب H2O است و بر این اساس وزن اتمی هیدروژن و اکسیژن به‌ترتیب ۱ و ۸ است. در نهایت در سال ۱۹۱۹ آستون با ساخت دستگاه طیف نگار جرمی برای اولین بار توانست با اندازه‌گیری نسبت جرم به بار یون‌ها، جرم اتم‌ها را به‌صورت مستقیم اندازه‌گیری کند |
| کلیدواژه ها |
| جرم اتمی، درصد جرمی، اندازه گیری، طیف نگار جرمی، روند تاریخی |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |
